Kamiel Vanhole : een portret.Dit portret van Kamiel is getekend naar aanleiding van een recensie over zijn roman Overstekend wild in de Standaard der Letteren van 7 december 1995. Amsterdam/Leuven : Meulenhoff/Kritak 221 blz, 698 fr De gepubliceerde foto was van Stefan Dewickere. |
|
Kamiel Vanhole werd in 1954 in de Brusselse deelgemeente Etterbeek geboren, maar bracht zijn jeugd in een dorp door. Hij studeerde Germaanse filologie aan de Katholieke Universiteit Leuven. Na zijn burgerdienst ging hij als scenarist in de Brusselse tekenfilmstudio Graphoui werken. Samen met de tekenaar Jacques Faton publiceerde hij het stripverhaal L'ascension pneumatique de Michel Goffinard (Casterman, 1983). In 1990 verscheen bij Meulenhoff Een demon in Brussel, een bundel reisverhalen die zich grotendeels in het exotische koninkrijk België afspelen. In opdracht van het Gentse Speeltheater schreef hij vervolgens een toneelstuk voor kinderen, Landschap van Laura (1992) dat niet alleen in België en Nederland werd opgevoerd, maar ook in Dortmund, Frankfurt, Montréal en Athene op een bijzonder warm onthaal mocht rekenen.
Een jaar later publiceerde hij De beet van de schildpad, een portret in romanvorm van zijn grootmoeder die als Brusselse dame op het platteland komt wonen en zowat de hele twintigste eeuw aan zich ziet voorbijtrekken. Samen met de dichter Charles Ducal gaf hij eveneens in '93 Over de voorrang van rechts uit, een briefwisseling over de opkomst van extreem-rechts. In 1995 verscheen de roman Overstekend wild, een reisverhaal dat zich grotendeels in het noorden van de Verenigde Staten afspeelt, nu en in de vorige eeuw. Het boek, dat opnieuw uiting gaf aan zijn fascinatie voor landschappen, werd bekroond met de Prijs van de Provincie Vlaams-Brabant. In april 1997 ging De hartstreek in première, een theatermonoloog over liefde en heimwee die geselecteerd werd voor het Theaterfestival in Antwerpen en Amsterdam. In het najaar verscheen een novelle die hij samen met Koen Peeters schreef en die de titel Bellevue/Schoonzicht, of de nieuwe kunst van het wandelen meekreeg : een oefening in anarchisme en burgerlijkheid.
In de lente van 2000 gingen opnieuw twee toneelstukken in première : Reeuw en De nacht van Margaretha.
Met Josse de Pauw schreef hij het toneelstuk Nageslacht,
waarin de laatste momenten
van een boerin en haar varken worden verbeeld.
Hij schreef de uit drie voorstellingen bestaande theatermarathon Barbaroi (Het lied van de veerman, Kassa Blanca en Si Dieu le veut), die in 2002 werd opgevoerd door het MMT en is gebaseerd op de Bani Hilal, een oud Arabisch epos.
In het najaar van 2002 verscheen zijn derde roman O Heer, waar zijn uw
zijstraten?
Samen met Koen Peeters is hij tevens de initiatiefnemer van het project Bloem in Brussel / Bloum à Bruxelles, een stadswandeling voor 24 stemmen die tijdens Brussel 2000 werd voorgesteld. Nog steeds met diezelfde copain zette Vanhole 9 Literaire Livings op poten, avondvullende programma's rond literatuur die de 17de eeuw weer willen invoeren. Daarnaast vertaalde hij verhalen en essays van onder meer Vladimir Nabokov, John Berger, Marguerite Duras, John Updike en Charles Simic. Ten slotte is hij samen met Elvis Peeters een van de drijvende krachten achter 'Bomspotting', een auteursactie om België - en de hele wereld wat hem betreft - weer kernwapenvrij te krijgen.
Vanholes personages zijn voortdurend onderweg : 'Het zijn buitenstaanders, deze reizigers : ze zijn beter in kijken en luisteren dan in handelend optreden, ze hechten aan het leven zonder ermee samen te vallen. Met een dromerige distantie en een scherp registrerend oog vertellen ze stukje bij beetje hun verhaal dat, hoewel ingebed in een historische periode, juist de spleten in de tijd zichtbaar maakt.' (Vrij Nederland) Vanhole heeft veel reizen gemaakt, deelgenomen aan literaire activiteiten in diverse Europese landen, onder andere in het kader van de Literaturexpress Europa 2000. Vanhole is fulltime schrijver, woont in Kessel-Lo, is getrouwd en heeft twee dochters.
Kessel-lo, 30-11-2002 |
|
Mail to Kamiel |
|
|
|
